Gids bundelt wetenschappelijke inzichten over diagnostiek en behandeling ADHD

nieuws De nieuwe gids ‘ADHD, een update’ bundelt de meest recente wetenschappelijke inzichten over diagnostiek en behandeling bij ADHD. De gids werd opgesteld door de Vrije Universiteit Amsterdam in samenwerking met een aantal onderzoekers van andere universiteiten.

Kenmerkend voor ADHD (attention-deficit/hyperactivity disorder) is een aanhoudend patroon van impulsief gedrag, onoplettendheid en/of hyperactiviteit. Er zijn verschillende verschijningsvormen van ADHD; een gecombineerd beeld waarbij zowel sprake is van onoplettendheid en hyperactiviteit-impulsiviteit en vormen waarbij o´f de onoplettendheid op de voorgrond staat o´f de hyperactiviteit-impulsiviteit.

In de kleutertijd valt de hyperactiviteit en impulsiviteit vaak meer op, in de schoolgaande leeftijd beginnen de symptomen van onoplettendheid ook een rol te spelen. Bij adolescenten (jongvolwassenen) is de hyperactiviteit vaak minder zichtbaar of geïnternaliseerd naar innerlijke onrust. Echter, de onoplettendheid blijft meestal wel aanwezig en vormt dan een belemmering in het dagelijkse schoolleven. Mensen met ADHD ondervinden daardoor vaak veel problemen op school, op het werk, in vrienden- of kenniskringen, in relaties of in het gezin..
ADHD gaat vaak gepaard met en is een risicofactor voor het ontwikkelen van andere problemen, zoals internaliserende stoornissen (angst, depressie), externaliserende stoornissen (gedragsstoornissen, verslaving of crimineel gedrag) en andere ontwikkelings- en leerstoornissen (autisme spectrum stoornissen, dyslexie).
De gids besluit met tien gouden regels voor diagnostiek en behandeling geformuleerd.

Diagnose
1. Maak bij de diagnostiek gebruik van semigestructureerde interviews met ouders en leerkracht . Daarbij dient er aandacht te zijn voor zowel specifieke symptomen van ADHD als voor vaak met ADHD geassocieerde comorbiditeiten.

2. Het verdient aanbeveling om voor de diagnostiek vragenlijsten in te laten vullen door ouders e´n leerkracht.

3. Stel de diagnose ADHD alle´e´n als de symptomen in minimaal twee verschillende situaties voorkomen (pervasiviteit) en de normale ontwikkeling ernstig belemmeren (disfunctioneren).

4. Gebruik ge´e´n neuropsychologische testen om de diagnose ADHD te stellen.

5. Houd er rekening mee dat een gunstig effect van behandeling met stimulantia ge´e´n ondersteuning is voor de diagnose ADHD.

Behandeling
6. Begin de behandeling met psycho-educatie . Dit is een belangrijke eerste stap in de behandeling van ADHD.

7. Bij kinderen met milde tot matige beperkingen is mediatietherapie de behandeling van eerste keuze .

8. Medicatie is mits goed geïndiceerd een zeer effectieve behandeling is; 70% van de patiënten ervaart verbeteringen .

9. Houd bij de keuze voor een behandeling met of zonder medicijnen ook rekening met bijvoorbeeld de ernst van de beperkingen, de leeftijd en de aanwezigheid van comorbide stoornissen of problemen.

10. Start verschillende behandelingen liever niet gelijktijdig, maar stapsgewijs. Op die manier kan de werkzaamheid van de afzonderlijke behandelingen beter beoordeeld worden .