Een onwaarschijnlijk verhaal: dronken zonder één druppel alcohol

Dit verhaal is echt gebeurd en past in de categorie ‘Raar maar waar’. Het overkwam een Amerikaan die zich ‘beschonken’ voelde zonder ooit maar één druppel alcohol aan te raken. Het duurde een paar jaar voor dit probleem definitief kon worden opgelost en het was een echte lijdensweg voor de man in kwestie.
We geven wat meer tekst en uitleg over dit syndroom: Wat is de oorzaak en hoe behandel je het? 

Het is een zeldzaam syndroom dat tot nu weinig aandacht kreeg in wetenschappelijke publicaties. Dit specifieke geval is in alle opzichten ook uitzonderlijk. Het werd onder de aandacht gebracht door de krant Le Monde.
  

Het verhaal begint in 2011. De forse Amerikaan, 1 m 87 groot en 104 kilo zwaar, is op dat moment 46 jaar. Hij krijgt een behandeling met antibiotica voor een geïnfecteerde wonde aan zijn duim. Kort daarna begint er een en ander te veranderen: met tussenpozen voelt hij zich depressief, agressief of verward. Maar pas drie jaar later, in januari 2014, besluit hij om dat probleem aan te kaarten bij zijn huisarts. Die stuurt hem door naar een psychiater die een antidepressivum en een angstremmer voorschrijft.
In maart 2014 komt er een crisismoment: de man wordt aangehouden door de politie voor rijden onder invloed. Hij zweert dat hij geen alcohol gedronken heeft en houdt voet bij stuk, maar zijn bloedresultaten nemen alle twijfel weg: 2 g alcohol per liter wat het equivalent is van 10 biertjes. De man besluit om een stapje verder te zetten en hij raadpleegt een gespecialiseerde arts om uit te zoeken wat er scheelt. Zijn bloedwaarden zijn normaal, maar uit de analyse van een stoelgang-staal blijkt dat er gisten van het type Saccharomyces (S.) cerevisiae en S. boulardii in zijn darmen aanwezig zijn. En dergelijke gisten worden in verband gebracht met het zogenoemde ‘auto-brouwerij-syndroom’, ook wel darmfermentatie genoemd, wat zoveel betekent als dat er een automatische brouwerij actief is in je lichaam. Door fermentatie in de darmen zetten die gisten de aanwezige koolhydraten (suikers) om in alcohol.
Er wordt een antischimmelbehandeling opgestart en de man wordt op het hart gedrukt om koolhydraten te schrappen in zijn voeding. Hij volgt deze richtlijnen op en alles verloopt vrij goed tot in februari 2017: op een bepaald moment verkeert de man in een staat van dronkenschap, hij valt en hij krijgt een hersenbloeding. Het alcoholpercentage in zijn bloed fluctueert dan tussen de 0,5 en 4 g per liter. Hoewel hij het ten stelligste ontkent, vermoedt het verzorgend personeel van het ziekenhuis zeer sterk dat hun patiënt stiekem alcohol drinkt. Enige tijd nadat hij uit het ziekenhuis is ontslagen, neemt de man contact met een ander ziekenhuis, verbonden aan de Universiteit van Richmond, en daar wordt opnieuw een stoelgangmonster onderzocht. Uit die analyse blijkt dat nog twee andere gisten in zijn darmen aanwezig zijn, namelijk Candida (C.) albicans et C. parapsilosis. Er volgt opnieuw een antischimmelbehandeling en de toestand van de man verbetert. Tot in januari 2018 … Hoewel hij geen koolhydraten mag eten, kan de man op een bepaald moment niet weerstaan aan een pizza en een frisdrank, wat een ernstige nieuwe opstoot van het auto-brouwerij-syndroom uitlokt. Er volgt opnieuw een behandeling, deze keer met grove middelen: gedurende zes weken krijgt hij intraveneus een antischimmelmedicijn tegen invasieve candidiasis toegediend. Daarna wordt er een behandeling met probiotica opgestart en dat voor de rest van zijn leven.
Zodra de testresultaten bevestigen dat de gisten uit zijn verteringssysteem geëlimineerd zijn en dat zijn darmflora (microbioot) weer genormaliseerd is, worden er zeer geleidelijk suikers aan zijn voeding toegevoegd. Na een jaar blijkt de man eindelijk te zijn genezen. Maar ook nu nog controleert hij regelmatig de alcoholpercentages in zijn bloed.

Wat is nu eigenlijk de oorzaak van al die ellende? Le Monde laat het team dat hem behandelde aan het woord: ‘Wij denken dat de symptomen die onze patiënt vertoont, werden uitgelokt door een behandeling met antibiotica. De antibiotica hebben een wijziging van de intestale microbioot uitgelokt wat op zijn beurt leidde tot een proliferatie van een aantal gisten. Voor zover ons bekend werd het auto-brouwerij-syndroom nooit eerder geassocieerd of uitgelokt door het innemen van antibiotica.’

Bron

BMJ Open Gastroenterology