Gerelateerde artikels
Spasmofilie: een moeilijk te vatten syndroom
In dit artikel
Spasmofilie: een moeilijk te vatten syndroom
dossier
Over de aandoening spasmofilie bestaat nog bijzonder veel onduidelijkheid. Zo is het nog onzeker in hoeverre lichamelijke of psychologische problemen aan de basis liggen van de kwalen van getroffen patiënten. De grote verscheidenheid aan symptomen maakt het stellen van een diagnose erg complex en ook over de juiste behandeling bestaan verschillende meningen.
Lees ook: Moeten we ons immuunsysteem boosten als een virus rondgaat?
Symptomen spasmofilie
Zoals de naam suggereert, hebben patiënten met dit syndroom tijdens een opstoot van spasmofilie last van spasmen, onwillekeurige samentrekkingen van de spieren. Maar hyperventilatie, waarbij mensen onbewust te snel en te oppervlakkig ademen, speelt ook een cruciale rol. In het Engels gebruikt men daarom vaak de term hyperventilation syndrome, het hyperventilatiesyndroom dus.
Maar het syndroom houdt daarnaast nog een hele waaier van uiteenlopende ziekteverschijnselen in. Patiënten kunnen onder andere ook last krijgen van zware vermoeidheid, nervositeit, angstaanvallen, beven, zweten, tintelingen, een benauwd gevoel in de keel, versnelde hartslag, slaapproblemen, darm- en verteringsproblemen, duizeligheid…
Spasmofilie: angststoornis?
Vele onderzoekers wijzen op de sterke gelijkenissen met een paniekstoornis, waarbij mensen frequent angstaanvallen krijgen, en menen dat spasmofilie psychologische oorzaken heeft. Zij denken dat de aandoening een gevolg is van het slecht reageren op stressvolle of beangstigende situaties. Patiënten zouden na de eerste problemen bang worden voor het opnieuw opduiken van de symptomen, zodat ze in een vicieuze cirkel terecht komen waar angsten steeds erger worden. Volgens een andere hypothese wordt de aandoening echter veroorzaakt door een chronisch gebrek aan magnesium en calcium, die een belangrijke rol spelen bij het samentrekken van de spieren.
Diagnose spasmofilie
Door de vaagheid van de symptomen is de aandoening niet eenvoudig vast te stellen. Vele dokters zijn ook niet bekend met het syndroom. Om een tekort aan magnesium of calcium vast te stellen, kunnen dokters een bloedonderzoek uitvoeren. Artsen kunnen met bepaalde tests ook controleren op bepaalde spierkrampen in het gezicht (Chvostek-teken) en in de hand (Trousseau-teken). Daarnaast kan een elektromyogram (EMG) uitgevoerd worden, om na te gaan of de zenuwen en spieren goed werken.
Behandeling spasmofilie
De ideeën over de te volgen behandeling lopen langs dezelfde lijnen. Bepaalde studies benadrukken in de eerste plaats het belang van het toedienen van extra magnesium of calcium, via supplementen of injecties. Andere onderzoekers onderlijnen de noodzaak van een psychologische behandeling, gelijkaardig aan die om angstaanvallen te bestrijden, zoals cognitieve en gedragstherapie. Zware aanvallen zouden bestrijd kunnen worden met angstremmers. Vaak wordt in het algemeen ook geadviseerd om stress zoveel mogelijk te beperken, voldoende te bewegen, ontspanningsoefeningen te doen en aandacht te hebben voor een gezonde slaaphygiëne.
Bronnen:
https://www.passeportsante.net
https://www.santepratique.fr
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
auteur:
Andy Furniere,
gezondheidsjournalist
