Pijn bij kinderen te weinig behandeld

Aan het unieke onderzoeksproject rond pijn bij kinderen, waarvan het rapport verscheen in het toonaangevende blad The Lancet, werkten verschillende patiënten mee. Zo ook de Noord-Ierse Caitriona Roberts, die als 12-jarige naar de dokter stapte met een pijnlijke, gezwollen enkel. Ze kreeg te horen dat ze gewoon een verrekking had, die wel snel zou beteren, maar bleef de volgende zes maanden lijden aan bijna constante pijn. Een meer zorgvuldige dokter stuurde haar dan naar een specialist, die haar diagnosticeerde met juveniele idiopathische artritis (jeugdreuma), een auto-immuunziekte die onder andere de gewrichten kan aantasten.

Geschat wordt dat 1 op de 10 jongeren kampt met invaliderende chronische pijn als gevolg van aandoeningen zoals artritis, andere spier- en skeletpijn, terugkerende buikpijn en hoofdpijn. Hun pijn wordt volgens de nieuwe studie te vaak miskend, zoals bij Roberts. Het rapport stelt dat er de laatste 40 jaar te weinig vooruitgang is geboekt in het herkennen, diagnosticeren, analyseren en behandelen van pijn bij kinderen. De laatste grote doorbraak in dit domein zou al dateren van de jaren 1980, toen officieel werd erkend dat baby’s pijn ervaren. 

In het algemeen onderstreept het rapport de nood aan meer aandacht voor pijn bij kinderen, meer kennisvergaring over het probleem, geoptimaliseerde diagnosemethodes die vaker gebruikt worden en een betere bestrijding van de pijn. 

De experts geven een aantal concrete doelen mee om kinderen beter te ondersteunen, van de diagnose tot het onder controle brengen van aandoeningen. Zo zijn er specifieke medicijnen nodig, moet er meer psychologische hulp geboden worden en hebben ook ouders en scholen nood aan meer bijstand. Zo kan veel leed in de kindertijd, die ook een grote impact kan hebben op de fysieke en mentale gezondheid van mensen later in het leven, vermeden worden.

De experts stellen bovendien dat er heel wat eenvoudige tips om pijn bij kinderen te voorkomen, niet genoeg toegepast worden in de praktijk. Zo is het onvoldoende geweten dat zuigelingen minder pijn ervaren bij bepaalde behandelingen als een ouder ze vasthoudt of de moeder ze borstvoeding geeft. Ook worden bijvoorbeeld vaccinaties een stuk minder pijnlijk voor kinderen als je een verdovende crème aanbrengt of afleidingstechnieken toepast. Veel zorgverleners beseffen ook niet dat kinderen geruststellen voor een ingreep hen vaak banger maakt, waarschijnlijk omdat ze dan vermoeden dat hun ouders zich zorgen maken.