nieuws
De resultaten van levende nierdonatie overtreffen de al gunstige uitkomst van een transplantatie met de nier van een overleden donor. Bovendien kan levende donatie de lange wachtlijsten voor nierpatiënten terugdringen en geeft het de patiënt de mogelijkheid om getransplanteerd te worden vóór hij met dialyse moet starten.
Ongeveer 300 000 Vlamingen hebben nierproblemen. Nierinsufficiëntie of nierfalen is een chronische én levensbedreigende aandoening met symptomen die pas opduiken als de ziekte al vergevorderd is (vermoeidheid, verminderde eetlust, jeuk, enz.). Er zijn dan slechts twee uitwegen: dialyse of transplantatie. In ons land staan er ca. 850 mensen op de wachtlijst voor een donornier; in de praktijk betekent dit dat ze twee tot vier jaar moeten wachten. Zij worden in de meeste gevallen geholpen, doordat ze een nier van een overledene krijgen, terwijl levende donatie vandaag meer dan ooit het overwegen waard is.
Van de 450 niertransplantaties die elk jaar in België worden uitgevoerd, gebeuren er zowat 50 via levende donatie. Bij levende donatie schenkt de donor een van zijn nieren aan een nierpatiënt. Meestal gebeurt dat tussen bloedverwanten, omdat de compatibiliteit bij hen het grootst is. Maar het kan ook tussen partners of vrienden die een emotioneel sterke band hebben. Uiteraard moeten de bloedgroepen overeenkomen en moet de donor perfect gezond zijn; het geslacht speelt geen rol. De donor mag niet ouder zijn dan 65 jaar. Hij loopt bij zijn ingreep het algemene risico van 3 op 10 000 dat er iets misgaat, maar dat weegt niet op tegen de voordelen van de transplantatie bij de ontvanger.
De overleving van een nier na levende donatie is beter dan bij kadaverdonatie, waarbij de gemiddelde levensduur van de transplantnier vandaag bijna 20 jaar bedraagt.
Levende nierdonoren moeten perfect gezond zijn; bloedgroep en weefseltype dienen overeen te komen. Een levende donor behoudt een normale levensverwachting en moet geen medicatie nemen.
 |
 |
