Gerelateerde artikels
Symptomen van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap
In dit artikel
Symptomen van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap
dossier
Bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap nestelt een bevrucht eitje zich op een andere plaats dan in de baarmoeder. De aandoening kan levensbedreigend zijn. Een vroege diagnose en snelle beëindiging van de zwangerschap is dus cruciaal.
Buitenbaarmoederlijke zwangerschap
© Getty Images
Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is een zwangerschap waarbij het bevruchte eitje zich op een andere plaats innestelt dan in de baarmoeder. Dit wordt ook een ectopische zwangerschap genoemd. Het eitje kan zich zowel in de eierstokken als ergens anders in de buikholte vastzetten, maar in de overgrote meerderheid van de gevallen hecht het zich vast aan de wand van een van de twee eileiders. Het is een ernstige aandoening die, als je het niet tijdig ontdekt, zelfs levensbedreigend kan zijn. De eileider is namelijk niet gemaakt voor een zwangerschap. Wanneer de embryo groeit en de eileider uitzet, dan zal hij, meestal tussen de tiende en de twaalfde week, barsten. Buitenbaarmoederlijke zwangerschappen zijn een belangrijke doodsoorzaak bij vrouwen in het 1ste trimester van de zwangerschap.
Lees ook: Getuigenis: “Ik had een buitenbaarmoederlijke zwangerschap”
Symptomen
Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is in de eerste weken moeilijk te herkennen. In het begin zijn er vaak geen klachten. Het kan zijn dat je nog niet eens weet dat je zwanger bent. De klachten, die lijken op die van een miskraam, ontstaan meestal tussen de 5de en de 14de week. De volgende vier symptomen kunnen wijzen op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Als je last krijgt van een of meerdere van de volgende verschijnselen, laat je jezelf best opnemen in het ziekenhuis.
- Bloeding: Als je een beetje bloedverlies hebt, dat gevolgd wordt door overvloedig bloedverlies, kan dat een teken zijn van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
- Buikpijn: De buikpijn zal eerst aanvoelen als een zeurende pijn in de onderbuik. Daarna wordt het hevige buikpijn die zich meestal aan een duidelijke kant van de buik bevindt.
- Schouder: Dit symptoom komt minder vaak voor, maar soms kan je plots last krijgen van een hevig stekende pijn in je schouder.
- Flauwvallen: Je wordt duizelig, begint te zweten, je hart klopt sneller en je hebt het gevoel dat je gaat flauwvallen.
Behandeling
De zwangerschap moet zo snel mogelijk worden afgebroken. Soms doet het lichaam dat zelf. In één geval op vijf lost de buitenbaarmoederlijke zwangerschap zich op een natuurlijke manier op. De niet-levensvatbare eicel wordt vanzelf door het lichaam afgevoerd. Als dat niet zo is, moet de gynaecoloog de zwangerschap beëindigen. Dat kan met een operatie of met medicijnen. De gynaecoloog bespreekt met jou welke behandeling je kunt krijgen en wat de voor- en nadelen daarvan zijn. Wij leggen ze kort uit.
- Medicatie: Wanneer het vruchtje nog heel klein is, er niet veel zwangerschapshormoon aanwezig is en als je nieren en lever in goede conditie zijn, kan medicatie toegediend worden. In dat geval wordt via een inspuiting in de bilspier methotrexaat toegediend. Dat geneesmiddel breekt de celontwikkeling van het embryo af. Vaak (in 70-90% van de gevallen) volstaat 1 inspuiting. Drie op vier vrouwen hebben na de inspuiting last van buikpijn.
- Operatie: Is de situatie ernstig en kan er niet gewacht worden, dan is een chirurgische ingreep via een laparoscopie nodig. Een laparoscopie is een minimaal-invasieve ingreep waarbij men in de buik kan kijken. Als je in de toekomst nog wenst zwanger te worden en het technisch mogelijk is, zal de chirurg proberen de eileider te openen. Maar soms is het nodig om de eileider weg te nemen.
Lees ook: Een miskraam en buitenbaarmoederlijke zwangerschap is vaak een blijvend trauma
Gevolgen
Normaal kan je gewoon opnieuw zwanger worden na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, zelfs met één eileider. De kans op een zwangerschap is wel veel kleiner en het risico op een nieuwe buitenbaarmoederlijke zwangerschap is groot. Nauwkeurig observatie is dus belangrijk om te controleren of het embryo zich na de bevruchting goed in de baarmoeder heeft ingesteld. Bij herhaalde buitenbaarmoederlijke zwangerschappen en als de tweede eileider ook weggenomen is, is een natuurlijke zwangerschap niet meer mogelijk.
Lees ook: Het verwijderen van eierstokken (of Ovariëctomie)
Bronnen:
https://www.uzleuven.be
https://www.gynandco.be
auteur:
Sofie Van Rossom,
gezondheidsjournalist
