dossier Een stoma is een kunstmatige uitgang voor ontlasting of urine. Een colostoma (colon=darm) is een uitgang van de darm in de huid van de buik. Het moet worden aangelegd wanneer de ontlasting het lichaam niet langs de natuurlijke weg kan verlaten. Het wordt ook soms aangelegd om na een darmoperatie de darm rust te geven. Wanneer de ontlasting het stoma verlaat, moet dit worden opgevangen. Daar zijn speciale opvangmaterialen voor en methoden om het opvangen van de ontlasting te reguleren. Het is belangrijk om te weten, dat met een stoma de ontlasting niet meer opgehouden kan worden. Dat is onder normale omstandigheden wel mogelijk dankzij de kringspier van de anus.
Een ileo- of colostoma kan om verschillende redenen nodig zijn. Hieronder worden enkele situaties weergegeven, waarbij een stoma moet worden aangelegd.
• Bij een gezwel in de endeldarm kan het nodig zijn, dat de endeldarm en de anus verwijderd worden. Er moet dan een stoma worden aangelegd, een blijvend colostoma.
• Wanneer de dikke darm niet naar behoren functioneert geeft dat een enkele keer aanleiding tot een ernstige onbehandelbare obstipatie (verstopping door ernstig bemoeilijkte stoelgang).
Er kan dan gekozen worden voor het aanleggen van een stoma, een blijvend colostoma of ileostoma.
• Een dikke darm kan ernstig ontstoken raken en ernstige ziekteverschijnselen geven. Soms is dan een spoedoperatie nodig onder ongunstige omstandigheden, waarbij het aan elkaar hechten van de darmen onverantwoord kan zijn. De chirurg kiest dan voor een tijdelijk colostoma.
Wanneer het herstel van de dikke darmontsteking na enige maanden goed is verlopen, kunnen de darmen operatief weer met elkaar verbonden worden en kan het stoma worden opgeheven.
• Bij een ontstekingsziekte (ziekte van Crohn of colitis ulcerosa) van de dikke darm, kan het voorkomen, dat een gedeelte of de hele dikke darm verwijderd moet worden. Dat kan het geval zijn wanneer de ontstekingsziekte niet meer op medicijnen reageert.
Bij een colitis ulcerosa wordt in dat geval de hele dikke darm weggehaald. Vaak wordt er dan een eindstandig ileostoma aangelegd. Er zijn echter ook mogelijkheden om op een speciale manier - direct of bij een volgende operatie de dunne darm met de anus te verbinden. Soms wordt na zo'n hersteloperatie van de darm op de anus een tijdelijk dubbelloops ileostoma aangelegd of helemaal geen stoma.
De ziekte van Crohn kan zowel in de dunne als de dikke darm voorkomen. In het algemeen beperkt deze ziekte zich tot een gedeelte van de darm. Daarom kan bij de ziekte van Crohn vaak volstaan worden met het verwijderen van het aangedane darmdeel. Een stoma is dan minder vaak nodig. Wanneer de hele dikke darm wegens de ziekte van Crohn moet worden verwijderd, zal er altijd een blijvend ileostoma worden aangelegd. Bij deze ziekte is er geen operatie mogelijk om de dunne darm met de anus te verbinden, vanwege de aard van de ziekte.
Bij darmoperaties kan het voorkomen dat de chirurg besluit het geopereerde gedeelte rust te geven om te kunnen genezen. Er mag dan enige tijd geen ontlasting langs en een tijdelijk stoma is dan nodig. Meestal zal dat een dubbelloops stoma zijn.
• Bij aangeboren afwijkingen (geen anus of een neurologische stoornis van de endeldarm) moet bij pasgeborenen een stoma worden aangelegd. Meestal is dat een colostoma, wat tijdelijk kan zijn.
• Lekkage van een darmnaad is een mogelijke complicatie van een darmoperatie. Het komt gelukkig weinig voor. Maar als zo'n complicatie wordt vastgesteld, wordt in de meeste gevallen de darmnaad "ontkoppeld" of "uitgeschakeld". Er zal dan een tijdelijk stoma moeten worden aangelegd.
Wanneer een stuk darm wordt "uitgeschakeld" -er komt dan tijdelijk of blijvend geen ontlasting meer langs - kan dat darmdeel nog steeds "ontlasting" produceren. Het slijmvlies in dat darmdeel blijft namelijk slijm vormen. Daarnaast worden de darmcellen nog steeds vers aangemaakt en sterven de oude darmcellen normaal af.
Lees ook: Alles wat je moet weten over darmkanker
Waar een stoma wordt aangelegd, hangt af van een aantal factoren. Meestal komt een stomaverpleegkundige, die zich speciaal heeft bekwaamd op dit gebied, voor de operatie langs om zo veel mogelijk uitleg te geven over het stoma en de gevolgen daarvan.
Tevens bepaalt ze in overleg met de patiënt de plaats waar het stoma moet komen. Die plaatsbepaling hangt af van de vorm en de plooien van de buik en het dragen van de kleding. Toch zal het slechts een aanduiding kunnen zijn, want de chirurg is natuurlijk afhankelijk van de omstandigheden in de buik. In geval van een spoedoperatie is die plaatsbepaling veel moeilijker. De plaats hangt dan helemaal af van de bevindingen in de buik. De meest voorkomende plek is de rechter of linker onderbuik. Maar de rechter en linker bovenbuik zijn ook mogelijke plaatsen.
Voor het aanleggen van een stoma moet u worden opgenomen of ligt u al in het ziekenhuis. De operatie wordt verricht onder algehele anesthesie (narcose).
Wanneer de chirurg heeft besloten tot het aanleggen van een stoma, wordt het darmdeel dat het stoma moet gaan vormen door een opening in de buikwand gebracht. De darm wordt vervolgens vastgehecht aan de huid. De binnenzijde van de darm (het slijmvlies) vormt dus het zichtbare stoma. Na de operatie wordt er een opvangzakje geplaatst over het stoma.
Geen enkele ingreep is vrij van de kans op complicaties. Zo zijn er ook bij het aanleggen van een stoma de normale risico"s op complicaties van een operatie, zoals trombose, longontsteking, nabloeding, wondinfectie.
Daarnaast zijn er nog enkele specifieke complicaties mogelijk. Zo kan het darmdeel, dat door de buikwand heen gevoerd is, bloeddoorstromingsproblemen krijgen. De kleur van het stoma verandert dan. Wanneer de bloeddoorstroming erg slecht wordt, moet het stoma opnieuw aangelegd worden. Ook kan er stuwing optreden van het stoma. Het stoma ziet er dan bleek en gezwollen uit. Dit is meestal na een paar dagen over.
Het slijmvlies van de darm is heel goed doorbloed en kwetsbaar. Het kan daarom vrij makkelijk bloeden, hetgeen in het algemeen niet verontrustend is.
Er zijn ook complicaties op langere termijn mogelijk. Zo kan er door de opening in de buikwand een bult naast het stoma ontstaan, dat is dan waarschijnlijk een buikwandbreuk (hernia). Door het gat in de buikwand gaat dan meer buikinhoud dan alleen het darmdeel, dat het stoma vormt. Bij veel klachten en indien technisch mogelijk, zal dat operatief hersteld moeten worden. Het kan zijn dat het stoma dan moet worden verplaatst.
Soms treedt er op langere termijn een vernauwing op van het stoma. Oprekken van het stoma kan nog wel eens helpen, maar een nieuwe operatie kan ook nodig zijn.
Ook is het mogelijk dat er op langere termijn meer slijmvlies uit het stoma komt puilen. Dat komt dan doordat de darm als het ware binnenstebuiten gestulpt wordt. Ook dat moet bij klachten operatief worden verholpen.
Na de operatie zal de aandacht gericht zijn op het herstel en het omgaan met het stoma. Bij de verzorging van het stoma zal de verpleging een grote steun zijn. Ook zal er aandacht zijn voor de voeding. Bepaalde voedingstoffen kunnen dunnere ontlasting geven, waardoor een snellere darmpassage of meer gasvorming optreedt. Dat kan bij een stoma hinderlijk zijn. Een ileostoma verliest in het begin veel vocht en zout. Die tekorten zullen moeten worden aangevuld.
Als alles naar wens verloopt, kunt u in het algemeen tien tot veertien dagen na de operatie het ziekenhuis verlaten.
Het zal duidelijk zijn, dat een stoma altijd een grote verandering in het leven geeft, die met veel vragen en onzekerheden gepaard gaat. Deze folder kan van nut zijn, maar dan nog is er veel aanvullende informatie nodig.
Gelukkig is er de Nederlandse Stomavereniging (telefoon: (0346) 26 22 86) die veel informatie en folders kan verstrekken over bijvoorbeeld stoma en voeding, stoma en seksualiteit, stoma en sporten.
 |
 |
