Brainspotting-therapie: emoties, trauma's en pijn verwerken door oogbewegingen

Brainspotting (BSP) is een relatief nieuwe therapeutische methode die neurofysiologische bronnen van emotionele en lichamelijke pijn identificeert, zodat men die pijn kan verwerken en uiteindelijk los kan laten. De therapie ontleent haar naam aan de term "brain spot": de positie van de ogen die de emotionele reacties op een gebeurtenis of probleem opwekken. 

Brainspotting werd in 2003 ontdekt door de Amerikaanse psychotherapeut David Grand. Hoewel er nog niet veel onderzoek werd uitgevoerd naar BSP, kan het voor sommigen een waardevolle aanvulling zijn op andere therapieën.

Om brainspotting te begrijpen, moeten we eerst kijken naar hoe de hersenen werken. Brainspotting vertrekt van het idee dat negatieve ervaringen, of die nu het gevolg zijn van een trauma, een emotionele gebeurtenis of een mentale stoornis, in de hersenen worden opgeslagen met negatieve percepties. Patiënten houden ze weggestopt maar lijden er toch onbewust onder.

David Grand ging op zoek naar een manier om die negatieve percepties in een veilige omgeving naar boven te brengen. Grand onderschreef ook de theorie dat de hersenen zichzelf kunnen genezen als ze daartoe de kans krijgen. Bij brainspotting zal men niet zozeer emoties uitpraten, maar zal men de patiënt toestaan de emoties te herkennen voor wat ze zijn, zodat de hersenen dan kunnen beginnen aan hun genezingsproces.

Grand gelooft dat waar je kijkt, beïnvloedt hoe je je voelt. Hij lokaliseerde dus de exacte positie van de ogen die negatieve gevoelens, fysieke pijn of herinneringen naar boven brengt. Daardoor beginnen de hersenen met het neerhalen van de muren die je ervan weerhouden hebben om met een probleem om te gaan. Volgens Grand kunnen de hersenen dan beginnen, zichzelf te genezen.

Aandoeningen of problemen die je kan behandelen met BSP, zijn:

Tijdens een sessie richt de patiënt zijn blik op een fysiek punt dat door de therapeut wordt bewogen, bijvoorbeeld een stokje of de vinger van de therapeut. De therapeut beweegt dit focuspunt om de patiënt naar "brain spots" te leiden. Zodra de therapeut een plek herkent die een onregelmatigheid veroorzaakt in de oogbeweging van de cliënt, laat de therapeut de patiënt in die mentale ruimte blijven. Het is aan de patiënt om alle gevoelens en gedachten te verkennen die aan deze ruimte verbonden zijn. Ze zijn vrij om zo diep of zo oppervlakkig te gaan als ze willen. 

Als patiënt kan je bepaalde, onbewuste waarheden bij jezelf ontdekken. Sommige van deze gedachten kunnen intens zijn en moeilijk onder ogen te zien. Je moet dus het gevoel hebben dat je in een veilige omgeving bent tijdens dit proces. 

Terwijl je loslaat en verwerkt, kan je verschillende verschuivingen in je gedachten of emoties voelen. Die veranderingen zijn een teken dat je progressie maakt en aan het herstellen bent. Na de sessies zet het verwerkingsproces zich nog lang door.