Mijn verhaal: Chronisch ziek zijn (vervolg 2)

mijn-verhaal April 2004

Ja, ja ik heb eventjes tijd gevonden, om een vervolg aan mijn verhaal te breien !
Gisteren zei de vriendin van mijn zoon me nog 'wanneer komt je een vervolg op je verhaal'....

En hier komt het dus :

Lees ook: Mijn verhaal: chronisch ziek zijn

Lees ook: Mijn verhaal: Chronisch ziek zijn (vervolg 1)

Lees ook: Mijn verhaal: Chronisch ziek zijn (vervolg 3)

Mijn vorig verhaal was gestopt begin 2003 ! Eind januari hoorde ik dat de lever-biopsie niets verkeerds aanwees .Elk jaar wordt er bloed genomen en houden ze de leverwaarden in het oog.

Ik ging regelmatig op controle bij hart-, long-, gezwelziekten en overal krijg ik te horen dat alles goed met me gaat en ik pas een jaartje later hoef terug te komen, indien het zo goed blijft gaan.

Dit is eigenlijk niet te geloven als je weet dat ik een paar jaar geleden, niets meer alleen kon , ja zelfs in een rolstoel zat.

Ik ga niet meer werken. Ik zou de tijd niet hebben... want mijn weekplanning zit goed vol : maandagavond ga ik nog steeds turnen en zwemmen, dinsdag- en donderdag-namiddag : kiné met fitness . en sinds november heb ik nog een sport bij. Elk week ga ik anderhalf uur badminton spelen hier in de sporthal. Geen competitie weliswaar, maar het is een toffe sport. Ik heb wel wat beperkingen, doordat ik snel kortademig ben, maar daar houden we rekening mee.
Na al het sporten heb ik ook nog tijd nodig om het huishouden te doen. Ik heb al drie jaar geen poetsvrouw meer en doe (kan) nu alles terug zelf ! Niet alles in één keer maar elke dag een beetje.

Sinds september ben ik ook negen kilo kwijt. Ik ging (samen met een vriendin) naar de weightwatchers bijeenkomst. Dit vind ik een heel goed programma. Morgen word ik ere-lid en mag ik elke maand(gratis) mijn gewicht laten controleren. Ik voel me veel beter in mijn vel, het 'dikke cortisone-buikje' is niet helemaal weg, maar veel minder. Ik kan terug in mijn jeansbroeken van vijf jaar geleden !

Al een tijdje heb ik wat minder goed zicht door mijn linkeroog en daarom stelt de oogarts voor om het met een laserbehandeling te corrigeren. Dit komt dikwijls na een cataract operatie voor. Dit gebeurt tijdens een gewone consultatie. Niets om bang van te hebben.

Naar de huisarts hoef ik alleen voor mijn medicatie of kiné-voorschriftjes te halen. Ik gebruik echt het minimum van medicatie; voor mijn astma heb ik mijn puffers en die gebruik ik trouw 's morgens en 's avonds preventief !

Zo, ik denk dat ik momenteel niet te klagen heb. Ik wens iedereen die dit leest en zich niet zo goed voelt , veel moed en beterschap. Steeds dag per dag zien, en genieten van elk goed moment, is heel belangrijk.

Heel veel lieve gezonde groetjes van
Greet Van Cuyck
gvancuyck@telenet.be
6 april 2004