Cryotherapie: wratten bevriezen

Cryotherapie is een veelgebruikte manier om wratten te verwijderen. De dermatoloog gebruikt zeer koude, vloeibare stikstof om de cellen en weefsels in het gewenste gebied te bevriezen. Zo sterven de huidcellen af en verdwijnt de huidafwijking. De behandeling kan soms pijnlijk zijn.

De dermatoloog begint doorgaans met het afschrapen van dode huidcellen van de wrat met een scalpel. Hierdoor wordt meer van de oppervlakkige huid die het virus bevat, blootgesteld aan de vloeibare stikstof.

Vervolgens gebruikt de dermatoloog een wattenstaafje of spuitbus om een dosis vloeibare stikstof op de wrat aan te brengen. De stikstof komt ongeveer 10 tot 20 seconden in contact met de huid.

Binnen 24 uur na de procedure vormt zich een blaar rond de wrat. Na ongeveer één week is het mogelijk om deze blaar samen met de wrat te verwijderen.

De huidige richtlijnen bevelen twee sessies aan om wratten te verwijderen, maar er kunnen er meer nodig zijn, afhankelijk van de grootte van de wrat.

Na de behandeling moet je de wonde zelf thuis verzorgen. Eén tot drie keer per dag plak je een absorberend gaasje of een pleister op de wonde, vooral als er veel wondvocht wordt afgescheiden. Als er weinig vochtafscheiding is, volstaat het om de wonde in te smeren met wat ontsmettingszalf.

Je hoeft de wonde niet droog te houden. Na het douchen moet je de wond droogdeppen en verbinden.

Na enkele dagen zal zich een korst op de wonde vormen. Je hoeft de wonde dan niet meer te verbinden. Eventueel een pleister ter bescherming is voldoende.

Cryotherapie aan handpalmen, voetzolen en rond de nagels is soms pijnlijk. Vooral in het nagelgebied kan het erg pijnlijk zijn en kan het soms leiden tot blijvende beschadiging van de nagels. Aan het voorhoofd en aan de slapen kan cryotherapie zelfs een migraineaanval uitlokken.

In de meeste gevallen ontstaat er een blaar of zelfs een bloedblaar die vanzelf indroogt en afvalt. Bij sommigen zwelt het gebied ook op.

Er kunnen pigmentverschuivingen optreden: donkere of lichte verkleuringen van de huid.

In zeldzame gevallen kan iemand een bloeduitstorting krijgen, vooral bij een ingreep in het gezicht. Dat gaat meestal gepaard met zwelling.

Als tijdens de periode van vochtafscheiding het behandelde huidgebied rood, dik en pijnlijk wordt of wanneer de afscheiding gelig (pussend) wordt, bestaat de kans dat je een bacteriële ontsteking hebt. In dat geval moet je een arts raadplegen.